یکی از اصحاب امام صادق (ع) بر امام وارد شد. از نزدیكان امام صادق (ع) بود. غذایی بسیار لذیذ آوردند. حضرت پذیرایی بسیار شیرینی كردند. بعد حضرت فرمود: خرماهایی بیاورند که لذیذ بود. حضرت از او سؤال كردند: غذا چطور بود؟ گفت: آقا بسیار لذیذ بود، ولی ناراحتم، چون می دانم خدا درباره غذا سؤال می كند. حضرت طوری خندیدند كه دندان مبارك آشكار شد. ایشان فرمودند: خدا از این ها كه سؤال نمی كند. خدا از ولایت ما سؤال می كند. تو آمدی در خانه امام صادق (ع) نشستی و حضرت سفره برایت پهن كرده است. شیعه امام صادق (ع) غصه می خورد. خدا سؤال می كند كه چه خوردی؟ مگر در بهشت كه سفره امیرالمؤمنین (ع) پهن می شود و همه مهمان امیرالمؤمنین اند، چنین سؤالی مطرح می شود؟
بنابراین اگر آدم در مهمان خانه امیرالمؤمنین (ع) رفت كه خدا سؤال نمی كند. خداوند در چند جا می فرماید:
«لَكُمْ فیها ما تَشْتَهی أَنْفُسُكُمْ،
وَتَلَذُّ الْأَعْیُنُ
لَهُمْ ما یَشاؤُنَ فیها وَ لَدَیْنا مَزیدٌ».
سوال از ولایت در روز قیامت
امام رضا (ع) در محفلی كه اهل سنت و دیگران بودند، فرمودند: خدا در دنیا نعمت حقیقی قرار نداده است. یكی از علمای اهل سنت گفت: این حرف چیست كه شما می زنید؟ خدا می فرماید از نعیمی كه در دنیا به شما دادند، سؤال می كنند.
حضرت فرمودند: ای اهل مجلس. نظر شما این است كه آب گوارا و خواب و طعام شیرین نعمت است. در محضر جدم امام صادق (ع) این مطلب گفته شد. حضرت ناراحت شدند و فرمودند: این چه حرفی است که می زنید؟ شما اگر كسی را مهمان كنید، بعد از او حساب و كتاب بكشید، كار بدی است. چه زمانی خدا از نعمت هایش سؤال می كند؟ خدای متعال شما را برای خوردن و خوابیدن نیافریده است.
اگر نعمت ولایت را بردارید، همه نعمت ها، بت انسان می شود. آن هایی كه در صدر اسلام مردم را از امیرالمؤمنین محروم می كردند، در واقع مردم را از خدا و نعمت ها محروم كردند، چرا که دیگر آن راه باطنی كه در دل هر نعمتی به سوی خدا گشوده شده بود، بسته شد و با بسته شدن این راه، همه نعمت ها بت می شود، نه فقط نعمت ها، بلکه حتی عبادت ها هم بت پرستی به شمار می آید.